بهائيت و قرآن
مشخصات كتاب
برگرفته از: سايت بهائي پژوهي
مقدمه
بسم الله الرحمن الرحيم وقتي در قرآن به آيه مباركه (و لا رطب و لا يابس الا في كتاب مبين) رسيدم به اين معني كه تر و خشكي نيست كه در قرآن نباشد مطمئن شدم كه حتما راجع به گروهي كه تحت عنوان بهاييت مسلمانان را فريب داده و براي خود قصر و تشكيلاتي راه انداخته اند نيز نشانه و آياتي در قرآن وجود دارد. بالاخره به آيات زير رسيدم:
سوره مدثر، آيات 29 الي 31
لواحه للبشر. عليها تسعة عشر. ترجمه: (لوح دهنده است به مردم. بر اوست عدد نوزده.) اين آيات بلافاصله بعد از آيات مربوط به كافر معاند وليد وحيد آمده و عاقبت وحيد را دوزخ و سقر بيان كرده اند. جالب است كه ازل نيز وحيد نام داشته و حسينعلي بها بواسطه اينكه نامه هايي كه به مردم مي داد الواح ناميد لواحه يعني لوح دهنده بوده است و از همه مهمتر اينكه عدد نوزده عدد رسمي بهاييت است. تعداد ماههاي سال؛ تعداد روزهاي ماه؛ مقدار مهريه زنان؛ مقدار جزاي نقدي؛ همگي نوزده است و نوزده مطابق لفظ بهايي است. اين آيات و آيات قبل و بعدش در توصيف دوزخ آمده اند. عجب دلالتي بر آتش و اهل آتش! شايد با بيان يافتن آيه مذكوره دوباره به اين حقيقت پي ببريم كه اين قرآن معجزه اي جاويد است كه هر لحظه و هر روز با بيان نكاتي گرانبها از جديدترين يافته هاي پزشكي و علمي گرفته تا پيشگويي حوادث آيندگان جلوه اي از وحي الهي از آن خارج و منتشر مي گردد. درباره ي بهاييت هم يك نكته را متذكر مي شوم. قرآن بيش از شش